2 listopada 2020 Udostępnij

Co to piadina i za co kochają ją Włosi.

Włochy słyną z bogatej kultury, arcydzieł sztuki, malowniczej przyrody i oczywiście jedzenia - wyrażenie "kuchnia włoska" natychmiast wywołuje najsmaczniejsze skojarzenia. Oprócz popularnych pozycji, takich jak makaron, risotto, ravioli czy lasagna, istnieje wiele innych tradycyjnych dań i przekąsek, które składają się na bogactwo gastronomiczne tego kraju. Alyona Knyazeva, założycielka i szefowa firmy "Italian City Food", mówi o tradycyjnej kuchni włoskiej, o której mało kto słyszał o tych, którzy jeszcze nie odwiedzili małych włoskich miast o bogatej historii.

Chcesz wiedzieć, jak smakują Włochy? Udaj się do małego miasteczka San Marino, gdzie jest wszystko dla ciekawskich turystów: malownicze uliczki, kaflowe place, autentyczna kuchnia włoska, pyszna, odżywcza, hojna. Po przyjeździe do San Marino należy najpierw udać się do miejscowej restauracji - spróbować na placyku. To okrągłe ciasto z różnymi rodzajami nadzienia jest liderem menu w lokalnych kawiarniach i pysznym uosobieniem historii Emilii Romanii.

Piazza z warzywami i ziołami

Historia

Piadina we Włoszech jest praktycznie fast foodem, ale niewiele osób wie, jakie starożytne korzenie ma to danie. Przez wiele lat piadina była pożywieniem chłopów. Zastąpił on chleb dla najbiedniejszych rodzin i był wypiekany na bazie produktów, które pozwalały szybko i długo ugasić głód. W połączeniu z kieliszkiem czerwonego wina, pomogło to chłopom odzyskać siły i kontynuować ich pracę. Zaledwie kilkaset lat później ten wspaniały włoski chleb płaski stał się produktem piekarniczym "out of the box" zarówno dla bogatych, jak i dla biednych ludzi (jedyna różnica polega na tym, że bogaci Włosi woleli piazza w oliwie z oliwek, a biedni mieli do dyspozycji tylko stopioną słoninę).

Przepis na .

Tradycyjnie, piazza gotuje się na szerokiej płycie kamiennej. Ciasto składa się z mąki, topionej słoniny (smalcu), szklanki mleka, łyżki cukru i szczypty soli. Wszystko jest genialnie proste! Ciasto jest dokładnie wymieszane tak, aby nie przywierało do rąk, a następnie stoi przez 30-40 minut. Następnie ciasto dzieli się na części, z których każdą rozwałkowuje się na ciasto. Ciasto jest smażone na suchej patelni. Ciasto powinno być złote i smażone z obu stron. Natychmiast po wyjęciu z patelni włożyć ugotowane wcześniej nadzienie do ciasta i podać na ciepło. W zależności od miejsca, w którym się gotuje, zmienia się również jego skład. Dodajmy gdzieś oliwę z oliwek zamiast smalcu, albo szczyptę sody, aby uzyskać delikatniejszą pestkę. Tak czy inaczej, smakuje wspaniale.

Najcieńszy piazza ─ w Rimini (max. 2-3 mm). W okolicach Forli i Rawenny jest on grubszy (4-8 mm) - w tym przypadku ćwiartkę można otworzyć do połowy i umazać miękkim serem z liściem lub dwoma rukolami.

Wnętrze placu może być czym tylko chcesz. Piadina to przystawka, którą można łączyć z dowolnym nadzieniem: prosciutto, pancetta, bresaola, salami, serem miękkim i twardym, rukolą i bazylią. Nasz wybór to piadina z szynką i plasterkami smażonej kiełbasy "Salsiccia" lub bardziej "kremowej" ─ z serem z regionu Emilia Romagna "Squacquerone" i dojrzałą gorgonzolą.

Piazza Rotolli

Zjedzcie ciepły placek i wybierzcie lokalne sangiowskie wino jako dodatek. Istnieją trzy możliwości podania włoskich podpłomyków. Rozwałkować (Rotolli): drobno rozwałkowane ciasto pokryć nadzieniem i zwinąć roladę. W tym przypadku ciasto nie jest pieczone, dopóki nie jest całkowicie gotowe, a jedynie lekko usmażone z obu stron. W półkolu: w tym wariancie farsz układa się na połowie ciasta i przykrywa drugim. We włoskich restauracjach podaje się świeżo upieczony smalec wraz z pieczonymi kawałkami słoniny. W formie ciasta (półksiężyca): tzw. piadina "zamknięta" składa się z dwóch płaskich ciastek nadziewanych pośrodku. Brzegi ciastek łączone są ręcznie lub widelcem. Półksiężyc jest pieczony w piekarniku i podawany na ciepło.

Piazza jest półokrągła.